eerste indrukken

Hoi lieverds,
Jullie raden t al; geen internet /WiFi bij de tent. Nergens op deze camping op de plaatsen, behalve bij de receptie kun je t kopen per uur. "Gelukkig" is een receptie cq ontvangstbal altijd super saai en lelijk, dus niemand gaat er voor de lol zitten. Erger nog, voor t eerst bezuinigd op meenemen vAn apparaten, geen laptop maar gewoon de iPad. "Kan je ook op typen hoor"
Blind typen gaat niet meer, want je voelt niet waar de vingers op de toetsen horen te staan... Grrrr. Dit was geen goed idee. Normaal typ ik letterlijk wat in me opkomt en Send, nu moet ik alles eerst nog eens tig keer corrigeren, want kennelijk mis ik nogal wat toetsen, en tik ik er nogal een papa teveel aan, waardoor de auto-correct t ineens overneemt. Janken.
Enfin "we" (lees; júllie en ik!) doen t er maar mee.

Onze vakantie is tot nu toe top!
Eerste dag in de auto file bij Parijs, Peter en ik dachten slim t zijn, we rijden er omheen ipv erdoor. Mis. Net zo slecht. 2uur kwijt en hoop frustraties erbij op de voorbank. 37 graden, dus niemand wilde uitstappen, maar je doet t toch Voor de sanitaire stop en de beweging en afleidingen en alle andere zeer verantwoordende redenen om wél uit die auto te gaan. Kids nog steeds prima, wij kei moe.
Hotel was verademing. Vriendelijke ontvangst (vast t begin van het seizoen voor ze "aha, lopend geld; hebben!"), lekkere port, super goed diner en mooie kamer. Iedereen in bad en feestelijk naar bed. Met storm. En bliksem. En benauwd. En t koelde echt niet af.
Toppunt was de kerk. Die stond kennelijk naast t hotel. Náást hè; lees jij wel?! Wij reserveren expres in een gat, want dat is lekker rustig van-de-weg-af, en juist díe zijn trots op dat soort dingen. T kreng ging maar door met bellen. Kling, klokje klinge-Linge-Linge-Linge-Linge-Linge had ik al gezegd Líng!? Júllie moeten er nu al uit, want dat vinden wíj katholieken een normaal tijdstip. Om het citaat van Obelix te gebruiken: "domme jongens, die Romeinen"....

Tweede dag in de auto was veel beter. 1,5 uur file.....
Bij Bordeaux om precies te zijn. En we noemen t Zwarte Zaterdag. Why? Kids weer prima. Beetje zeuren om een nieuw kadootje, maar Lars had een waterpistool gekregen, dus dat begreep ik wel. Was ook niet zo handig van ons. Bij aankomst op de camping kreeg hij een waterbal, veel beter natuurlijk ;-). Nee hoor; ín de auto hadden we autobingo. Dat was wel grappig en hield ons zeker 2 tot 3 uur bezig. Niet slecht voor een kaartspel.
Camping is erg mooi en groot. Laatste vind ik nog t engste. Echt groot. Kunt hier gewoon verdwalen, helemaal niet ons ding. Gelukkig zijn t allemaal eigen stukjes. Woonwijkjes als t ware. Ieder wijkje heeft toch een ander sfeertje. Net Aalst. Toch gewoon thuis gebleven. En inderdaad; de tent werd in de zinderende hitte opgezet, snel douchen om af te koelen en op te frissen van de dag en dan lekker naar t restaurant. Ja. Poets. T begon me toch te hozen. Niet normaal! Regenjassen aan, komt goed, hoor ik Peter nog zeggen. Alleen de ramen achter maar even dichtritsen. Ik liep al. Nou is zo'n holtkamper niet zo groot. Ik weet ta; de reclame zegt iets anders, maar geloof me; je hoeft niet zoveel meters te overbruggen om er omheen te lopen en een rits dicht te zippen van... Nou.. Een metertje? Je kon mijn kleren uitwringen. Gewoon met de hand hoor, je had echt geen centrifuge nodig. Eerste gedachte was dan ook; kei handig, dat naturisme!!
Kids nog steeds prima. Dat was wel fijn hoor, zo'n relaxte constante factor bij je.
"Gaan we?"
Nee! Natuurlijk niet! De tent staat belabberd, met de tuinslang erop zie ik minder water langs de panelen suizen, en ik zie nu al water tegen de drempel opkomen! Ik laat die tent niet onbeheerd staan. Als we moeten hozen, doe ik dat liever nu als vannacht!
Hup; kids in hun slaapcabine, dvd aan, alles wat onder de luifel staat omhoog of binnen en eten uit blik, begin er maar aan. Half uurtje later zaten de kids notabene te vechten om de kapucijners. Snap je dat nou? De sfeer was top, niks aan veranderen. Iedereen kei blij. Peter hing zelfs nog van die gekleurde peertjes op (led op elektriciteit, geweldige uitvinding).
Allemaal gezellig aan t kletsen en stralen van geluk.

Volgende dag natuurlijk uitgeslapen. Half elf kwam Lars me wekken. Nikkie sliep nog. Brood hebben we niet gekocht, gewoon een ontbijtje in t restaurant genomen.
Tent beter opgespannen, alles te drogen gehangen, en naar t zwembad. Nog even bij de supermarkt proviand ingeslagen en weer stortregen. Allemaal lekker mosselen in t restaurant met frietjes, de regen afwachten. Moe en voldaan t bedje in, net zoals de uitspraak is, ha, ha.

Maandag
Weer uitgeslapen, nu half tien. Beetje aanrommelen. Kreeg ik spontaan een heerlijke massage van Peter aangeboden. De dame deed t erg fijn zeg! Zelfs mijn hoofd nam ze mee. Kan me niet herinneren dat iemand ooit mijn hersenstam heeft gemasseerd, maar dat wel best fijn. En de achterkant van mijn knieën, die kende ik ook nog niet.
Helemaal relaxed en onstpannen had Peter natuurlijk een goed idee.
Met fiets (!) naar dorp, want we moesten pinnen. Fietsen is veel gezellig dan de auto, want dan zie je wat van de omgeving en er is hier een officieel fietspad. Pffft. Ik heb al 7jaar niet meer op een mountainbike gezeten, laat staan in de bergen / duinen gefietst. Heb me toch 'n partij gehijgd. Niet grappig. Toch doorpeddelen, in allerlaagste verzetje, Nikkie keurig stil gezeten, en verstand op nul. Dat laatste ging me wonderbaarlijk goed af, dus ik kwam er wel :-).
Bleek er op de camping een markt te zijn met locale producten! Dat was gaaf. Nikkie nieuwe hoed, olijven, wijn, foi gras (ja, sorry, na 8 of 9 jaar toch potje gekocht. We mochten allemaal voorproeven, en als dan t hele gezin voor je zegt "lekker zeg" is t moeilijk om t niet t kopen hoor!), worst en een speciaal vegetarisch voorafje Braziliaanse stijl.
Nog even snel vleesje en sla uit de supermarkt en Viola; super lekker gegeten.
Super leuk detail; tijdens t koken mogen Lars en Nikkie in hun slaaptentje ganzenbord spelen. Ik heb speciaal hiervoor de ouderwetse versie gekocht, maar daar staat dus ook een plaatje op met een dode gans, dan ben je af en moet je opnieuw beginnen.. In de nieuwere versie (van ons man) 'slaapt ie' en moet je een beurt overslaan. Ineens hoor ik Nikkie "Aaah, neeee" Lars "O wacht, ik heb een ideetje! We pakken de foto van papa, die leggen we erop, en als je erop staat, vind je gewoon papa lief, dat is alles." :-). Lars weer "Neehee, je hoeft hem niet te kussen, hij is gewoon lief" :-))
En inderdaad, toen we gingen opruimen, lag er een oude pasfoto van Peter in de doos! Waar komt díe nou weer vandaan?

Dinsdag
Dagje Biarritz. Middagje op precies te zijn. We stonden op tijd op, maar waar die tijd heen is gegaan, weet ik niet. De auto reed pas op 11:30 aan, niet volgens planning.
Peterhad een leuke parkeerplek net buiten de stad gevonden,kids achterop de fietsen en weg. De vlakke stukken waren weer ideaal, schoot lekker op, maar de stukje omhoog ging Nikkie spontaan helpen door mij te duwen. "Kom mama, je kunt t wel". Kei lief natuurlijk. Prachtige stad,echt 'n aanrader. Wel raar om overal mensen in bikini of zwembroeken zien tussen t normale winkelpersoneel en toeristen. In een rijtje zagen we eerst een oude/vervallen Surf-dude op blote voeten op z'n oldtimer scooter afstappen, de serveerster brengt ons t middageten, de zakenman drinkt zijn Perrier, een barmeisje heeft nog net een hempje aangetrokken, maar een broek of rok was teveel en 2 nonnen (!) sloten de parade af. T kan hier kennelijk allemaal. Is bij ons toch heel anders. Als jouw schoenen nog steeds een scherpe punt hebben, kijkt men je al aan; dat is zó passé; de mode is een rondere neus hoor! En zonder Loombandje kun je de straat niet meer over, terwijl je nu al weet dat die over 3 of 4 maanden verstopt in de kast.

Enfin, wij hebben besloten dat wij onze plannen voor de nieuwe badkamer wéér in de prullenbak proppen. Grijstinten zijn modern en hip,maar wel super saai. Doen we niet. Misschien dan toch maar inspiratie halen uit deze azuurblauwe zee, witte kalkzand gebouwen, houten bankjes, schelpen, kiezels, witte wolkjes bij een blauwe hemel enz.